MIETA PIEPRZOWA - Δυόσμος - Mentha Piperita
Roslina o lodygach i lisciach zielonych w ksztalcie jajowatym i drobnych kwiatach rozowych lub jasno fioletowych kwitnacych na wierzcholku lodygi. Gatunek bardzo pospolity i bardzo znany. W Grecji jest hodowany powszechnie w doniczkach i ogrodkach, uzywana jest jako przyprawa do dan. Mięta odznacza się specyficznym orzeźwiającym zapachem, dzięki zawartości olejku, który jest zlokalizowany w gruczołach rozmieszczonych na dolnej części liści.
Mozemy miete hodowac w doniczce i przez caly rok cieszyc sie jej intensywnym swiezym zapachem lub suszona przechowywac w szklanym pojemniku aby "zatrzymac" wspanialy aromat.
Starozytni Grecy uzywali miety do "produkcji" olejkow zapachowych i do celow farmaceutycznych, nacierali stoly mieta przed posilkiem.
Zastosowanie:
Mięta jest jedną z najdawniej znanych roślin leczniczych w różnych kręgach kulturowych.
Mieta uzywana jest wewnetrznie i zewnetrznie
Współczesna medycyna poleca stosowanie naparów z mięty pieprzowej w zaburzeniach czynności przewodu pokarmowego, charakteryzujących się takimi objawami, jak odbijanie, nudności, zgaga, wzdęcia, brak łaknienia itp.
Stosowane są również przy niedostatecznym wydzielaniu soków trawiennych, nadkwaśności soku żołądkowego itp.
Polecana jest także w schorzeniach wątroby i woreczka żółciowego, przebiegających z niedostatecznym wydzielaniem żółci lub niedostatecznym jej wypływie.
Stosowana bywa również jako środek uspokajający.
Mentol i olejek miętowy stanowią składniki licznych preparatów leczniczych.
W przemyśle mentol i olejek miętowy używane są w znacznych ilościach do produkcji likierów, cukierków, gumy do żucia, past do zębów, aromatyzowania papierosów itp.
Uwagi:
Olejek mięty pieprzowej może wywołać bóle brzucha i wymioty, a w dużych dawkach zaburzenia równowagi i głęboki sen.
Istnieją rzadkie doniesienia o występowaniu rekcji uczuleniowych (czasem bardzo silnych) na olejek mięty i mentol.
CIEKAWE PRZEPISY
Napar miętowy przeciw dolegliwościom żołądka, jelit i trzustki:
Należy zmieszać po 50 gram mięty pieprzowej, ziela tysiącznika, korzenia mniszka lekarskiego oraz łopianu. Następnie dwie łyżki mieszanki zalewamy 500 ml wody i gotujemy doprowadzając do wrzenia. Po 5 – 10 minutach całość trzeba przecedzić. Pić rano i wieczorem.
Sos miętowy:
Należy przygotować 2 łyżeczki cukru, 5 łyżeczek białego octu winnego, posiekaną miętę oraz 100 ml wody. Następnie trzeba zagotować wodę, rozpuścić w niej cukier i dodać ocet wraz z miętą. Sos powinien zgęstnieć. Całość odstawić na godzinę.
Nalewka z mięty:
W butelce z ciemnego szkła należy wymieszać jedną szklankę 95% spirytusu oraz 12,5 ml olejku z mięty pieprzowej. Zamiast olejku można użyć jednej szklanki zmiażdżonych listków mięty pieprzowej. Pić dwa razy dziennie po około 15 kropli. Całość przechowywać w ciemnym miejscu. Jest to środek przeciwwymiotny i przeciwbólowy.
Stosowana jest jako przyprawa do jagnięciny, twarożków i surówek.
Doskonale komponuje się również z owocami i jogurtem.
Orzeźwiający smak mięty wzbogaca również posmak lodów i drinkow.
Roslina o lodygach i lisciach zielonych w ksztalcie jajowatym i drobnych kwiatach rozowych lub jasno fioletowych kwitnacych na wierzcholku lodygi. Gatunek bardzo pospolity i bardzo znany. W Grecji jest hodowany powszechnie w doniczkach i ogrodkach, uzywana jest jako przyprawa do dan. Mięta odznacza się specyficznym orzeźwiającym zapachem, dzięki zawartości olejku, który jest zlokalizowany w gruczołach rozmieszczonych na dolnej części liści.
Mozemy miete hodowac w doniczce i przez caly rok cieszyc sie jej intensywnym swiezym zapachem lub suszona przechowywac w szklanym pojemniku aby "zatrzymac" wspanialy aromat.
Starozytni Grecy uzywali miety do "produkcji" olejkow zapachowych i do celow farmaceutycznych, nacierali stoly mieta przed posilkiem.
Zastosowanie:
Mięta jest jedną z najdawniej znanych roślin leczniczych w różnych kręgach kulturowych.
Mieta uzywana jest wewnetrznie i zewnetrznie
Współczesna medycyna poleca stosowanie naparów z mięty pieprzowej w zaburzeniach czynności przewodu pokarmowego, charakteryzujących się takimi objawami, jak odbijanie, nudności, zgaga, wzdęcia, brak łaknienia itp.
Stosowane są również przy niedostatecznym wydzielaniu soków trawiennych, nadkwaśności soku żołądkowego itp.
Polecana jest także w schorzeniach wątroby i woreczka żółciowego, przebiegających z niedostatecznym wydzielaniem żółci lub niedostatecznym jej wypływie.
Stosowana bywa również jako środek uspokajający.
Mentol i olejek miętowy stanowią składniki licznych preparatów leczniczych.
W przemyśle mentol i olejek miętowy używane są w znacznych ilościach do produkcji likierów, cukierków, gumy do żucia, past do zębów, aromatyzowania papierosów itp.
Uwagi:
Olejek mięty pieprzowej może wywołać bóle brzucha i wymioty, a w dużych dawkach zaburzenia równowagi i głęboki sen.
Istnieją rzadkie doniesienia o występowaniu rekcji uczuleniowych (czasem bardzo silnych) na olejek mięty i mentol.
CIEKAWE PRZEPISY
Napar miętowy przeciw dolegliwościom żołądka, jelit i trzustki:
Należy zmieszać po 50 gram mięty pieprzowej, ziela tysiącznika, korzenia mniszka lekarskiego oraz łopianu. Następnie dwie łyżki mieszanki zalewamy 500 ml wody i gotujemy doprowadzając do wrzenia. Po 5 – 10 minutach całość trzeba przecedzić. Pić rano i wieczorem.
Sos miętowy:
Należy przygotować 2 łyżeczki cukru, 5 łyżeczek białego octu winnego, posiekaną miętę oraz 100 ml wody. Następnie trzeba zagotować wodę, rozpuścić w niej cukier i dodać ocet wraz z miętą. Sos powinien zgęstnieć. Całość odstawić na godzinę.
Nalewka z mięty:
W butelce z ciemnego szkła należy wymieszać jedną szklankę 95% spirytusu oraz 12,5 ml olejku z mięty pieprzowej. Zamiast olejku można użyć jednej szklanki zmiażdżonych listków mięty pieprzowej. Pić dwa razy dziennie po około 15 kropli. Całość przechowywać w ciemnym miejscu. Jest to środek przeciwwymiotny i przeciwbólowy.
Stosowana jest jako przyprawa do jagnięciny, twarożków i surówek.
Doskonale komponuje się również z owocami i jogurtem.
Orzeźwiający smak mięty wzbogaca również posmak lodów i drinkow.
